doğmuşum bir ankara ayazında
nisan gecelerine inaden.
serseri bir çığlıktır aldığım ilk soluk
her sahilde aşık olduğum
bir deniz vardır elbet
yahut buğday başaklarında bulduğum
sapsarı bir bozkırdır sevdiğim
lakin ben bir şairim
imgelem denizlerinden aşıp
biçem bozkırlarında yürüdüm
arkamı dönüp baktıkça
ressamın tuvaline yansıyan
benzersiz bir aşkı gördüm
ve hiç sevemedim vedalaşmaları
ayrılık mevsimlerini
bir bir sildim takvimden.
yine de ardımda çok gözyaşı
ve birçok sevgili bıraktım
belki kimse bilmez adımı
lakin her ağaç gövdesine
kazınmış aşkta ben varım
her köşe başında bir bekleyenim
her şehirde bir sevdiğim vardır.
Niyazi Karabulut
en otobiyografik olanı bu bence
YanıtlaSil