Eğer bir vurgun saatiyse vakit
en iç çekişli faslındayım aşkın
hicranı sarhoşlukla doldurdukça
bir tutam kıyısındayım ayrılığın
yalnızlıkla dolu sokaklarda geçti
bahar-ı ömrümün serzenişleri
çiçek açmış bir erik ağacında
yahut nisan yağmurunda titreyen
kimsesiz bir serçenin kanadında
buldum umut denen vazgeçilmezi
sakladım bir kaç fotoğrafta
yahut kırılgan bir kızın
masum gözyaşında tanıdım aşkı
kumral sevişmelerle doldursam da
en soğuk gecelerini kalbimin
sarışın gülümsemelerini de
esmer gözyaşlarını da gördüm hayatın
kiminin bir tutam saçını
kiminin bir fotoğrafını sakladım
her ayrılıkta ayrı bir
çizgisini kapattım avuç içlerimin
yine de korkmadım ayrılıklardan
Niyazi Karabulut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder