Otobiyografik Şiir Denemesi part 6

İstanbul'da geçti çocukluğum
Lakin aslen dar sokak aralarıdır 
içinde oynayıp büyüdüğüm
rutubet kokulu apartman dairelerinin
tüketim çılgını sakinlerine komşuydum
aslında yalnızca ben değildim
bizdik
biz varoş heyecanlarla büyüyen 
dar sokak aralarının son çocuklarıydık

sonra 
menzili genişledi aldığım solukların
alacalı maviliklerine aldanıp istanbul'un
tramvaylarına karıştım
intihar eğilimli binlerce insanla
aynı sokakları adımladım
hiç bir teşebbüsüm olmadı intihara
lakin itirazımı da anlatamadım

hazan mevsimleriyle İstanbul'da tanıştım
sanki doğuştan gurbette gibi
sitem dolu cümlelere karıştım
faili ben olduğum hikayelerde
hep meçhule karıştım

küçük bir buse için
Avrupa'dan Asya'ya yürüdüm
otomobil egzozlarına inaden
Sükût içinde yürüdüm
herkesin yüzünde bir maske vardı
şeffaf adımlarla yürüdüm
herkesin bir şeylere acelesi vardı
şiir sancısıyla yürüdüm
herkesin herkese bir taahhütü vardı
benim kimseye taahdütüm yoktu
şiir yazgısıyla yürüdüm

sonra
yazgı sancısıyla yürüdüm
içimde 
memleket hasreti vardı

2011'de Ankara'ya göçtüm tekrardan
İstanbul'u yad ediyordum
içimde
Istanbul sancısı vardı

Niyazi Karabulut